صبح یک روز نو بهاری    بود            روزی   از روز   های اول   سال

بچه ها در کلاس  جنگل     سبز            جمع   بودنند   دور هم خوش حال

بچه ها  گرم   گفت و گو    بودند             باز هم   در   کلاس   غوغا  بود

هر یکی برگ کوچکی در   دست             باز   انگار   زنگ   انشا   بود

تا   معلم   ز گرد   راه     رسید             گفت   با   چهره ای  پر از خنده

باز موضوع   تازه ای     داریم             آرزو    ی   شما    در   آینده

شبنم از روی برگ گل بر خواست            گفت   :می خواهم    آفتاب   شوم

زره   زره   به   آسمان   بروم             ابر   باشم    ،   دوباره آب شوم

دانه   آرام   بر    زمین   غلتید            رفت و انشاء ی کوچکش را خواند

گفت  :باغی   بزرگ   خواهم شد            تا ابد   سبز   سبز   خواهم   ماند

غنچه هم   گفت   گر   چه دلتنگم            مثل    لبخند    باز   خواهم   شد

با نسیم   بهار   و بلبل   و  باغ            گرم راز    و نیاز    خواهم    شد

جوجه گنجشک گفت  می خواهم            فارغ از    سنگ   و بچه ها  باشم

روی هر شاخه جیک جیک کنم            در    دل   آسمان    رها    باشم

جوجه کوچک   پرستو    گفت            کاش   با    باد   رهسپار    شوم

تا افق های    دور    کوچ  کنم            باز     پیغمبر    بهار     شوم

جوجه های    کبوتران    گفتند            کاش   در   کنار   هم     باشیم

توی گلدسته    های   یک گنبد            روزو    شب   زاءر       حرم باشیم

زنگ تفریح   را  که زنجره زد            باز   هم    در    کلاس  غوغا شد

هر کدام    به    سویی  رفت            و   معلم    دوباره    تنها    شد

با خودش زیر لب چنین می گفت            آرزو هایتان چه    رنگین    است

کاش روزی به کام خود   برسید             بچه ها    آرزو ی   من  این است

قیصر امین پور